Hallo, Hello, Merhaba, Hola,

Na lang wachten is hier dan toch nog een volgende blog post. Ik wilde jullie gewoon graag wat van het Turkse leven mee geven en aangezien je in Turkije altijd op alles heel lang moet wachten, was dit wel het minste wat ik kon doen. Zelfs na 3 maanden ben ook ik nog niet gewend aan de sloomheid van het Turkse leven. Dus ik voel mij hier een snelle, punctuele Nederlander die alles hier perfect op orde heeft.

Inmiddels leven wij hier dan ook alweer 3 maanden zonder kroketjes, zonder Primark, zonder ovenbroodjes, zonder ranja, zonder andijviestamppot, zonder de NS, zonder Sinterklaas, (zonder slecht weer) en zonder Marieke… Onee! Iedere dag, iedere avond en vooral iedere ochtend mét Marieke.

Het lijkt wel feest!

Je begrijpt vast dat het leven van een Turkse designer die werkt aan haar one minute of fame niet altijd over rozen gaat, maar we hebben ook heel veel leuke dingen mee gemaakt!

De eerste week school was een beetje rommelig, want we konden namelijk nog maar 2 van de 7 vakken volgen. Sommige lestijden waren tegelijk met een ander vak of het vak werd gewoon niet meer aangeboden. Aanpassen dus! We hebben wat andere vakken moeten kiezen (en gekeken hoe het rooster nog zo voordelig mogelijk was) en inmiddels is het allemaal prima. We volgen nu de vakken: Textile materials, Spanish, Fashion Trends and Predictions, Fashion Studio, History of dress en Portfolio design. Het is wel veel meer werk dan op het Saxion, but we can handle it!

Zoals je ziet is mijn Engels echt al geweldig. Ik schakel zo in een keer over, no problem. Typisch Turks.. die turken leren namelijk 2 dingen op school hier: no problem and don’t worry. Gelukkig zitten wij op een privéschool en is hier alles veeeel beter geregeld. Zo kan onze lerares Spaans ook alles geweldig uitleggen in het Turks en Spaans en leren wij wel gewoon wat we denken wat we moeten leren, no problem. ‘’Just be in class.’’

Helaas hebben we wel eens een lesje Spaans moeten missen, bijvoorbeeld toen we naar Istanbul zijn geweest. Het was echt geweldig in Istanbul. We zijn naar de Hagia Sophia, Blauwe Moskee en de Grand Bazar geweest. Natuurlijk hebben we onszelf ook even omgetoverd tot Fatima Gesthuizen en Gülsen Middelkoop. Alles is zo mooi daar, het is echt een leuke stad en overal is wel iets te doen. Ook dachten we gezellig een biertje te drinken tijdens de belangrijke wedstrijd tussen Fenerbahce en Galatasaray die op dat moment was. Maar natuurlijk gingen wij op een terras in Fatih zitten… de gelovige wijk van Istanbul. Dus ik bestelde leuk 2 biertjes en die man keek mij een beetje met een lachend/ stom gezicht aan en zei: “Beer??!! You are in Fatih! In Fatih!!” Helaas.. in de rust zijn we maar weg gegaan. Na dit weekend was Marieke weer een paspoort rijker en een pinpas armer, echt geweldig.

Na Istanbul hebben we nog aardig wat bezoek gehad en veel gezelligheid. Ook hebben Turkse Marie en Turkse Kel een feestje gegeven. We hadden iets van 25 mensen uitgenodigd, maar uiteindelijk kwamen er ook allemaal mensen die we niet eens kenden en moesten we ons op eigen feestje voorstellen. De laatste ging om 11 uur ’s ochtends weg, dus het was een goed feestje.

Eind november zijn we naar Cappadocia geweest met de erasmus groep. Hier hebben we wat dingen bezocht, veel rotsen gezien en hadden we een Turkish night met free Raki. Ook dachten we hier lekker te ontspannen in de hamam, maar dat was alles behalve. Dit kun je meer zien als een marteling. Slaan, trekken, duwen, pijn... niet echt bepaalt relaxed. Gelukkig kunnen we er achteraf om lachen.

Oja, daarna was ik in de bus jarig en iedereen sliep... Echt leuk!

Het is nu nog ongeveer 1 -1,5 maand tot het einde. We hebben al veel gedaan, heel veel voor school gedaan en weinig geslapen. Izmir is een onwijs grote stad met veel verschillende delen. Het is voor Turkije erg Europees, maar ook veel delen zijn nog zo arm en prehistorisch. Het is zo groot dat je in een wijk wel 2 uur naar een H&M kunt zoeken. Je bent dan wel in het Syrische deel, zoals wij het noemen. De verschillen tussen arm en rijk zijn hier groot. Bij de fabrieken heb je echt krotjes en aan de andere kant staan er ook echt villa’s met zwembaden etc.

Eerste kerstdag hebben wij een Fashionshow. Hiervoor zijn wij de afgelopen tijd heel erg druk geweest. Het is allemaal erg professioneel en aangezien het bij mij soms aan creativiteit en sewing skills ontbreekt was dit best lastig. Hopelijk staat mijn model over 2 weken te shinen en kunnen we met een voldaan gevoel terug kijken.

Tot aan het einde hebben we het verder nog druk met midterms en final exams. Ik hoop nog een keer naar Pamukkale en richting het zuiden te kunnen gaan. Misschien ook nog een keertje naar Istanbul. Hopelijk is er nog genoeg tijd voordat ik jullie allemaal weer kan zien en we komen schaatsen in Nederland!

Tot snel