kellymiddelkoop.reismee.nl

No passport, no English, no blanket

Hallo, Hello, Merhaba, Hola,

Na lang wachten is hier dan toch nog een volgende blog post. Ik wilde jullie gewoon graag wat van het Turkse leven mee geven en aangezien je in Turkije altijd op alles heel lang moet wachten, was dit wel het minste wat ik kon doen. Zelfs na 3 maanden ben ook ik nog niet gewend aan de sloomheid van het Turkse leven. Dus ik voel mij hier een snelle, punctuele Nederlander die alles hier perfect op orde heeft.

Inmiddels leven wij hier dan ook alweer 3 maanden zonder kroketjes, zonder Primark, zonder ovenbroodjes, zonder ranja, zonder andijviestamppot, zonder de NS, zonder Sinterklaas, (zonder slecht weer) en zonder Mariekeā€¦ Onee! Iedere dag, iedere avond en vooral iedere ochtend mĆ©t Marieke.

Het lijkt wel feest!

Je begrijpt vast dat het leven van een Turkse designer die werkt aan haar one minute of fame niet altijd over rozen gaat, maar we hebben ook heel veel leuke dingen mee gemaakt!

De eerste week school was een beetje rommelig, want we konden namelijk nog maar 2 van de 7 vakken volgen. Sommige lestijden waren tegelijk met een ander vak of het vak werd gewoon niet meer aangeboden. Aanpassen dus! We hebben wat andere vakken moeten kiezen (en gekeken hoe het rooster nog zo voordelig mogelijk was) en inmiddels is het allemaal prima. We volgen nu de vakken: Textile materials, Spanish, Fashion Trends and Predictions, Fashion Studio, History of dress en Portfolio design. Het is wel veel meer werk dan op het Saxion, but we can handle it!

Zoals je ziet is mijn Engels echt al geweldig. Ik schakel zo in een keer over, no problem. Typisch Turks.. die turken leren namelijk 2 dingen op school hier: no problem and donā€™t worry. Gelukkig zitten wij op een privĆ©school en is hier alles veeeel beter geregeld. Zo kan onze lerares Spaans ook alles geweldig uitleggen in het Turks en Spaans en leren wij wel gewoon wat we denken wat we moeten leren, no problem. ā€˜ā€™Just be in class.ā€™ā€™

Helaas hebben we wel eens een lesje Spaans moeten missen, bijvoorbeeld toen we naar Istanbul zijn geweest. Het was echt geweldig in Istanbul. We zijn naar de Hagia Sophia, Blauwe Moskee en de Grand Bazar geweest. Natuurlijk hebben we onszelf ook even omgetoverd tot Fatima Gesthuizen en GĆ¼lsen Middelkoop. Alles is zo mooi daar, het is echt een leuke stad en overal is wel iets te doen. Ook dachten we gezellig een biertje te drinken tijdens de belangrijke wedstrijd tussen Fenerbahce en Galatasaray die op dat moment was. Maar natuurlijk gingen wij op een terras in Fatih zittenā€¦ de gelovige wijk van Istanbul. Dus ik bestelde leuk 2 biertjes en die man keek mij een beetje met een lachend/ stom gezicht aan en zei: ā€œBeer??!! You are in Fatih! In Fatih!!ā€ Helaas.. in de rust zijn we maar weg gegaan. Na dit weekend was Marieke weer een paspoort rijker en een pinpas armer, echt geweldig.

Na Istanbul hebben we nog aardig wat bezoek gehad en veel gezelligheid. Ook hebben Turkse Marie en Turkse Kel een feestje gegeven. We hadden iets van 25 mensen uitgenodigd, maar uiteindelijk kwamen er ook allemaal mensen die we niet eens kenden en moesten we ons op eigen feestje voorstellen. De laatste ging om 11 uur ā€™s ochtends weg, dus het was een goed feestje.

Eind november zijn we naar Cappadocia geweest met de erasmus groep. Hier hebben we wat dingen bezocht, veel rotsen gezien en hadden we een Turkish night met free Raki. Ook dachten we hier lekker te ontspannen in de hamam, maar dat was alles behalve. Dit kun je meer zien als een marteling. Slaan, trekken, duwen, pijn... niet echt bepaalt relaxed. Gelukkig kunnen we er achteraf om lachen.

Oja, daarna was ik in de bus jarig en iedereen sliep... Echt leuk!

Undecided
In de avond hadden de meiden mij ā€™s avonds wel heel lief verrast met een etentje. Iedereen was nog een beetje moe van de 15-urige busreis, maar desondanks was het erg gezellig!

Het is nu nog ongeveer 1 -1,5 maand tot het einde. We hebben al veel gedaan, heel veel voor school gedaan en weinig geslapen. Izmir is een onwijs grote stad met veel verschillende delen. Het is voor Turkije erg Europees, maar ook veel delen zijn nog zo arm en prehistorisch. Het is zo groot dat je in een wijk wel 2 uur naar een H&M kunt zoeken. Je bent dan wel in het Syrische deel, zoals wij het noemen. De verschillen tussen arm en rijk zijn hier groot. Bij de fabrieken heb je echt krotjes en aan de andere kant staan er ook echt villaā€™s met zwembaden etc.

Eerste kerstdag hebben wij een Fashionshow. Hiervoor zijn wij de afgelopen tijd heel erg druk geweest. Het is allemaal erg professioneel en aangezien het bij mij soms aan creativiteit en sewing skills ontbreekt was dit best lastig. Hopelijk staat mijn model over 2 weken te shinen en kunnen we met een voldaan gevoel terug kijken.

Tot aan het einde hebben we het verder nog druk met midterms en final exams. Ik hoop nog een keer naar Pamukkale en richting het zuiden te kunnen gaan. Misschien ook nog een keertje naar Istanbul. Hopelijk is er nog genoeg tijd voordat ik jullie allemaal weer kan zien en we komen schaatsen in Nederland!

Tot snel

A hole in the market!

Hallo lieve kijkbuisvriendjes en vriendinnetjes. Het is weer even geleden dat ik jullie heb geschreven... herinneren jullie die 2 turken waarmee wij die avond wat zouden gaan drinken nog? Het was onverwachts een erg gezellige avond geworden. Wij hebben hen deze avond over Willy en Max verteld, over typisch Nederlandse uitspraken (die leuk zijn als je ze vertaald, like 'a hole in the market'), Marieke vroeg of hij niet pregnant was.. want anders mocht hij geen bier drinken en we hebben een slechte cocktail voor 25 lira op. Toen we vroegen wat het gekste was wat zij ooit hadden gedaan, was dat.. tadatadatada: over een muurtje heen geklommen (en nee, ik maak geen grapjes, hij meende het serieus). Helaas snapte deze 2 knappe gozers onze humor niet, maar hebben wij ons prima vermaakt.

Van deze avond moesten wij natuurlijk even bijkomen en dus zijn we de dag erna weer lekker naar Cesme gegaan om heerlijk op het strand te liggen. Helaas was het iets tƩ warm (ik wil jullie Ʃcht niet pesten), dus zijn we in de schaduw op het terras gaan zitten en hebben we plannen gemaakt voor de volgende dag. De volgende dag zijn we naar de Kemeralti gegaan, de bazaar in Izmir. Hier kun je straat voedsel en alle nep troep kopen voor een paar euro. We hadden er heel veel zin in, maar eenmaal daar was het niet geweldig.. In Izmir zijn namelijk geen toeristen en als er dan toeristen zijn willen ze daar ook graag gebruik van maken, je bent een wandelende portemonnee. Iedereen denkt hier dat wij veel geld hebben, maar helaas... we zijn nog net niet Louis. Louis is een lief klein katje die beneden bij ons appartement woont, het is een zwerfkat en hij eet uit vuilnisbakken. Net zoals alle andere honden en katten hier op straat.... en misschien al die arme bedelkindjes bij de metro.

Zaterdagavond zijn Marieke en ik nog naar Alsancak gegaan, het uitgaansgebied van Izmir. Hier zijn we niet echt gaan stappen, maar op een terras gaan zitten, het is sowieso allemaal net iets anders dan in Nederland. In eerste instantie had ik een gitaar in m'n nek, dat was niet mega fijn.. maar toen kregen we een andere tafel en konden we iets beter praten (en toen stopte ook precies de gitaar). De ober vond het helemaal geweldig dat we uit Nederland kwamen en we hebben een gesprek gevoerd via Google translate. Inmiddels zijn we famous daar, want de dag erna kwamen we terug en riep hij: Heeeeee Kelly!!!! Diezelfde avond hebben we nog een mooie ballon voor Nicole gekocht omdat ze een beetjes ziekjes was en hebben er 20 lira voor betaald.. we dachten niet echt na en iedereen lachten ons uit:( (ik denk dat iedereen gewoon jaloers op de ballon was) Maar... het was het dubbel en dwars waard.

Kusadasi stond gepland voor maandag, dus vroeg uit de veren... want het ligt niet naast de deur. Kusadasi ligt wat zuidelijker en is een enorm toeristische plaats. We zijn er heen gegaan met 2 dolmus busjes en hebben op die manier wel heel veel mooie plekken gezien. Sommige plekken waren net zo mooi als Ibiza (en dat zeg ik niet snel). Het was wel een lange reis, maar eenmaal aangekomen in Kusadasi gingen we eerst even op een terras zitten. Hier was een heel grappige ober die goed kon dansen en niet goed kon werken (dat kunnen ze hier trouwens sowieso niet). Hij ging allemaal dingen op zn telefoon laten zien en bij ons aan tafel zitten en later nog z'n dancemoves aan ons showen. Daarnaast maakte hij aan 1 stuk door alleen maar grappen. Maar... we gingen natuurlijk naar Kusadasi om te shoppen... dus heb ik hier nog een mooie tas voor 12 euro en schoenen voor 10 euro gekocht. Ook hadden we nog een Nederlands stel ontmoet toen we gingen eten, die waren wel grappig en ik noemden hen Tiny en Lau. Terug hadden we de luxe bus genomen. Hierin had je een eigen tv waar je ook spelletjes op kon doen, dat was iets beter dan die hobbel dolmus busjes zonder airco.

Dinsdagavond zijn we weer naar Alsancak gegaan, maar dit keer met onze vriend die we in de metro hebben ontmoet. Dit keer gingen we wel echt stappen, maar het was een beetje raar, want je krijgt een tafel toegewezen en daar mag je dan omheen dansen. Ook is het drinken binnen duurder dan buiten, omdat je ook voor de DJ betaalt. Al met al was het een gekke boel en hadden we niet verwacht dat het zo leuk zou worden. De dag erna was het iets minder leuk, want toen hadden we allemaal een kater... en de dag daarna moesten we natuuuuurlijk weer even lekker naar het strand in Cesme;)

De dinsdagavond had wel nog iets leuks met zich meegebracht.. we waren namelijk uitgenodigd om de zaterdag naar zijn huis te komen (met zwembad, fitness, sunset, alles erop en eraan). Dinsdagnacht allemaal leuk afgesproken met onze dronken koppen, alleen bedachten wij ons vrijdagavond dat het misschien niet heeeel slim van ons was om na 2x iemand gezien te hebben dat zomaar te doen in Turkije. Alle gekke senario's hadden we al bedacht: 'oke, wat als we naar syriƫ gebracht worden? Wat als we bestolen worden? Wat als hij al z'n vriendjes erbij haalt?' (ja we hebben natuurlijk 100 onzin dingen uitgekraamd). Dus hadden we al onze spullen thuis gelaten en enkel 50 lira meegenomen en gingen we maar van het beste uit... en jahoor, we kwamen in het paradijs terecht! We werden als 3 prinsessen ontvangen. De hele familie en buurt was uitgenodigd om ons te ontmoeten en de hele tafel stond vol met eten. Het was een prachtig huis en een enorm aardige familie. We hebben lekker bij het zwembad gelegen en ze zorgden voor alles. Ze hebben ons wat verteld over Turkije en vooral over Izmir. Ze konden ook super goed Engels allemaal. En we moeten nog een keer terug... want er waren nog andere buren die ons nog willen ontmoeten haha! (ze vinden het een hele eer hier om Nederlanders over de vloer te krijgen)

Gisteren hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn we nog even naar de zondagsmarkt en Kemeralti gegaan, maar het was zo druk dat je er helemaal gek werd. We zijn er dus niet lang gebleven en hebben 's avonds nog een film gekeken.

Vandaag was de eerste dag in de universiteit. Het was een dag met veel informatie en wat mensen ontmoeten. Vanavond gaan we nog naar een club met alle erasmus studenten uit Izmir, dus dat zal vast een gezellige avond worden!

Tot snel!

Eerste dagen in Izmir

Na een reis met alleen maar Turken in het vliegtuig zijn we dan aangekomen in Izmir enzitten we meteen opgescheept met onze stink buddy. Een mooi appartement met een nog veel mooier uitzicht maakt gelukkig die zweetlucht die walmt om onze sikkeman weer goed.

Koffers uitpakken en pyjamaparty in de woonkamer, want met bijna 40 graden is slapen voor de airco de enige mogelijkheid.

Onze eerste ochtend zien we pas echt waar we beland zijnā€¦ een enorme stad, aan de zee, maar helaas zonder strand.. Dus moeten we meteen plannen maken: de volgende dag naar Cesme!

Natuurlijk moeten we wel eerst nog wat boodschappen halen, een strandlaken en 3 mooie roze glazen voor in ons vrouwen appartement. Onze buddy gaat mee boodschappen doen, dit leek ons namelijkenorm handig voor de weg en hettillen. En inderdaad.. Alleen daarvoor was het handig. Ook vandaag deed zijn douche het niet, was zijn deo bus leeg en was zijn scheermes vast van het balkon af gevallen. Terug in ons appartement hadden wij verwacht dat de buddy zou vertrekken nadat hij alles had verteld wat wij wilden weten, maar helaasā€¦ hij bleef 5 uur hangen en nodigde zichzelf nog net niet uit voor het avondeten. Na het eten zijn we met de bus de stad in gegaan. In de stad was het alleen al een beetje dood, dus de volgende keer moeten we iets eerder gaan:) Gelukkig was onze buddy mega trots en vond hij het "amazing" dat wij de weg wisten en de bus konden gebruiken. Zelfs na 1 dag denkt hij nog dat wij het IQ van een vis hebben helaas:(

JAAAAAAA vandaag naar Cesme!!

Helaas begint de dag met hoofdpijn, maar eenmaal in cesme aangekomen is alles weer goed. Het is zo mooi, gezellig en lekker daar. Leuke winkeltjes, terrasjes en heerlijk strand. De zee is ook helder en lekker warm.

Daarnaast hebben we supergoed gegeten voor 4 euro: rijst, aardappeltjes, grilled chicken, saladeā€¦ we konden het niet eens op. Hier gaan we zeker nog vaker heen. En oja, een uur in een luxe bus en je krijgt een bakje water. Top service! Dat allemaal voor 3 euro. In de avond nog bij een cafĆ©tje gezeten. Lekker aan de fruitsapjes en thee, want alcohol verkopen ze niet overal;) Na de lekkere fruitsapjes moest Marieke eerst nog even vertellen hoe de begrafenis van Blubje vroeger ging en dat hij helaas maar 1 dag heeft mogen leven. Hierna was het weer laat en zijn we lekker gaan slapen.

De volgende ochtend was onze vroege vogel Nicole al naar de supermarkt geweest om water en brood te halen. Na het ontbijt zijn we richting de Ikea en het shopping centre bij Bornova gegaan. We zijn er inmiddels wel achter gekomen dat we in de betere wijk van Izmir zitten, richting Bornova wordt het een beetje een pauperbuurt en vooral onze universiteit is wel ieeeetsie mooier dan daar haha. Daarentegen zijn de winkels daar wel top, het lijkt een beetje op Bataviastad.

Vanavond gaan we wat drinken met onze buddy.. en hij neemt een vriend mee.. hopelijk hebben ze gedoucht!

En oja, ooit gedacht dat Turkse mensen je dronken willen hebben? Het enige wat de universiteit zegt is: DRUNK AND HAPPY

Foto's volgen later!